Najwyższa Izba Kontroli sprawdziła jak wygląda sytuacja pacjentów oddziałów paliatywnych i hospicyjnych dolnośląskich placówek leczniczych. NIK alarmuje jednak, że niemal połowa chorych w stanie terminalnym nie ma szansy na taką opiekę, gdyż brakuje dla nich miejsc. W połowie 2014 r. w skontrolowanych placówkach na Dolnym Śląsku na opiekę paliatywną i hospicyjną oczekiwało 767 pacjentów. W najgorszej sytuacji są pacjenci potrzebujący opieki stacjonarnej, ponieważ odpowiednich placówek jest za mało i są nierównomiernie rozmieszczone.
Poniżej mapa przedstawiająca lokalizację placówek opieki paliatywnej i hospitacyjnej na terenie województwa dolnośląskiego:
Jak widać w powiecie lubańskim nie funkcjonowała żadna forma opieki paliatywnej i hospicyjnej. Przez to pacjenci z np. ciężką chorobą nowotworową w stadium terminalnym mają utrudniony dostęp do opieki ponieważ, aby z niej skorzystać musieli przebyć bardzo duże odległości. Niektórzy chorzy z powiatu lubańskiego mieli do przebycia do najbliższej placówki leczniczej świadczącej opiekę paliatywną i hospicyjną w warunkach stacjonarnych 38 km. Najgorzej wygląda sytuacja najmłodszych chorych, którzy potrzebują opieki w warunkach hospicjum domowego. Oni do najbliższej takiej placówki mają nawet 157 km. NIK przypomina, że Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby pacjent miał do takiej placówki nie dalej niż 30 km. W praktyce na Dolnym Śląsku oznacza to konieczność zorganizowania placówki w każdym powiecie.
Kolejną barierą ograniczającą dostępność do świadczeń jest zbyt mała liczba łóżek w szpitalnych oddziałach medycyny paliatywnej i hospicjach stacjonarnych. W 2014 roku NFZ zakontraktował w skontrolowanych placówkach średnio tylko 124 łóżka tego typu, co zabezpieczyło zaledwie 60 proc. potrzeb.
Dostęp do świadczeń medycyny paliatywnej i hospicyjnej ogranicza także niewystarczająca wielkość środków finansowych przeznaczonych na ten cel przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Dolnośląski NFZ nie dokonał rzetelnej wyceny poszczególnych tego rodzaju świadczeń, ani też nie znał rzeczywistych potrzeb pacjentów w zakresie opieki paliatywnej i hospicyjnej. W rezultacie dochodziło do sytuacji, w której placówki lecznicze realizujące świadczenia paliatywne i hospicyjne przekraczały limity określone w umowach. Udzielały tym samym pacjentom stosownej opieki, nie mając gwarancji, że za te usługi otrzymają należne wynagrodzenie. Skontrolowane osiem jednostek na świadczenia medycyny paliatywnej i hospicyjnej wydało o ponad 3 mln zł więcej od wartości zawartych umów (łącznie blisko 38 mln zł). Z powodu braku środków NFZ nie sfinansował wykonanych świadczeń na kwotę 1,1 mln zł.
NIK podkreśla, że każdy pacjent ma ustawowo zagwarantowany bezpłatny dostęp do świadczeń medycyny paliatywnej i hospicyjnej, a w kontraktach z NFZ znajdowały się postanowienia, że jednostka opieki paliatywno-hospicyjnej musi przyjąć każdego kwalifikującego się pacjenta lub wskazać innego świadczeniodawcę. W ocenie NIK jednak, przy tak małej ilości zakontraktowanych świadczeń było to niemożliwe, a zarazem tworzenie kolejki chorych będących u schyłku życia było niewłaściwe z moralnego punktu widzenia. Jak wynika z raportu NIK tylko w dwóch placówkach udzielających świadczeń w warunkach stacjonarnych pacjenci nie oczekiwali na przyjęcie do oddziału lub hospicjum stacjonarnego. W pięciu oczekiwanie na przyjęcie trwać mogło od dwóch do aż 44 dni, co w przypadku osób chorych terminalnie jest etycznie niedopuszczalne.
NIK w wynikach kontroli zalecił Marszałkowi Województwa Dolnośląskiego podjęcie działań zmierzających do utworzenia nowych miejsc, w których nieuleczalnie chorzy mogliby otrzymać wsparcie – szczególnie tam, gdzie dotychczas nie funkcjonuje żadna forma tej opieki.
Napisz komentarz
Komentarze