Jawność w praktyce. Zarobki, auta i kredyty władz miasta

E lubań sięgnął dna

Skarbnik...skarbikowanie...itd..itc...Zenada

A dlaczego na BIP Gminy Wiejskiej Lubań nie ma opublikowanego oświadczenia pani Wójt Aleksandry Chomicz zastępczyni Anny Stelzer oraz skarbnik Agnieszki Kieruzal oraz pani sekretarz Magdaleny Zawadzkiej dziwna sprawa ponieważ we wszystkich Gminach w Powiecie Lubańskim wszyscy opublikowali a w Gminie Wiejskiej Lubań tylko są oświadczenia Radnych a wyżej wymienionych pań Brakuje coś ukrywają czy się wstydzą dziwnie toA dlaczego na BIP Gminy Wiejskiej Lubań nie ma opublikowanego oświadczenia pani Wójt Aleksandry Chomicz, zastępczyni Anny Stelzer oraz skarbnik Agnieszki Kieruzal oraz pani sekretarz Magdaleny Zawadzkiej? Dziwna sprawa, ponieważ we wszystkich Gminach w Powiecie Lubańskim wszyscy opublikowali, a w Gminie Wiejskiej Lubań tylko są oświadczenia Radnych, a wyżej wymienionych pań brakuje. Coś ukrywają czy się wstydzą? Dziwne to.

Tam, gdzie obowiązuje jawność , nie ma się o co spierać. Z wszystkich "dudków", zgodnie z ustawą, osoba jej podlegająca musi się raz w roku rozliczyć przed społeczeństwem i wyborcami. Tak , jak opisano tu, w artykule. Jednak w państwie prawa, jak to ujęli autorzy Konstytucji, mimo zapisu, że wszyscy obywatele RP są równi wobec prawa, to jednak mało kto jednak zauważa, że nie jest to prawda. Teraz kilka słów komentarza, w krótkim felietonie. Wcześniej już wspomniałam o hipokryzji arcy Marka Jędraszewskiego, ustępującego gospodarza owczarni krakowskiej. Dziś będzie o podobnym zachowaniu innego arcy, tym razem z owczarni poznańskiej. Oni, i setki innych, korzystają z różnego rodzaju dotacji, wpłat, zarządzają instytucjami, które zarabiają niemałe pieniądze, ale w odróżnieniu od radnych, sołtysów , ministrów, posłów i prezydenta, nie mają obowiązku rozliczać się z sposobu wydawania tych sum. Ani tym bardziej nie muszą publikować swoich oświadczeń majątkowych. Za to ja, od jakiegoś czasu tak mam, że dysponując z wiadomych Wam powodów nadal większą ilością wolnego czasu, jak dziś, przy smakowaniu popołudniowej kawy, wracam w czasie przeglądania internetu do zdarzeń dawno już przebrzmiałych (jak to domorosła historyczka) i jeszcze raz, tym razem chłodnym okiem, spoglądam na przebieg zdarzenia, wyławiając pomijane wtedy przeze mnie tzw "smaczki"... Jednym z takich smaczków jest poznańska historia sprzed miesięcy, która ma swój dalszy bieg. Postać kolejnego bohatera tego felietonu, z każdym tygodniem zaczyna przykuwać uwagę nawet mediów, związanych z Episkopatem Polskim. W czasie kampanii wyborczej, wszyscy słyszeliśmy słowa ks. arcybiskupa Diecezji Poznańskiej, który odżegnywał się od sprzyjania jakimkolwiek partiom politycznym: "Jak mnie pytają, czy jestem za PiS, czy za KO, to ja mówię: jestem za Ewangelią". Albo : "Kościół nie ma swojej reprezentacji partyjnej. Kościół jest apolityczny". Jednak ten sam arcybiskup, w nietransparentny sposób uzyskał jeszcze w 2023 roku potężną rządową dotację (rządziło PiS) na remont budynku, w którym zamierzał zamieszkać. Nawet jeśli intencje arcybiskupa były w tych sprawach najczystsze pod słońcem, czyli "muszę wyremontować, będę miał gdzie mieszkać, złożyłem wniosek, dostałem pieniądze i nie ma w tym niczego złego", to i tak społecznie zostało to odczytane w negatywny sposób. Przez taki właśnie brak wyobraźni społecznej wiarygodność hierarchy poznańskiego była w tym momencie ujemna, bo nie tylko wierni pytali,"czy był deal w tej sprawie". Między innymi przez tego typu działania, on zwykłym, szeregowym księżom Archidiecezji Poznańskiej wyciąga z ręki całą masę argumentów. A w środowisku poznańskiego kleru aż wrze. Proboszcz lub wikary starają się przeciwdziałać w swojej parafii ciągle spadającej frekwencji na niedzielnych mszach, przekonując, że to tylko Eucharystia jest sercem Kościoła. Zaś dziś wierni mówią im prosto w twarz: "twój szef za grubą kasę remontuje sobie chatę za nasze pieniądze i czy to jest ewangeliczne, czy to tak się godzi?". I co taki ksiądz ma odpowiedzieć? Może się zaorać, zatyrać, a efekt i tak będzie ujemny. Ta sytuacja często będzie wywoływać negatywne emocje, negatywne odczucia, negatywne oceny. Wizerunkowo - totalna porażka. Abp Stanisław Gądecki powinien wcześniej myśleć nie tylko o tym, że za chwilę odejdzie na emeryturę i będzie spokojnie mieszkał w wyremontowanym budynku, ale i o tym, w jakiej sytuacji stawia swoich kolegów "po fachu", którzy później muszą spojrzeć wiernym w twarz. Czyżby nie chciał wraz z innymi podobnymi mu w doli księżmi zamieszkać w Domu Emeryta? Biskupie obrzydzenie? Tam osobny pokój i opieka sióstr , w towarzystwie tych, których miał dekadami pod swoją opieką - będzie mu teraz niemiła, lub będzie mu przeszkadzać? Jakie znaczenie teraz mają słowa o miłości do bliźniego i chrześcijańskiej wspólnocie? Jeżeli ks. arcybiskup, zanim podjął w ogóle tego typu działania jak remont rezydencji, z przeznaczeniem na mieszkanie dla siebie, na czas emerytury, nie wziął pod uwagę możliwych reakcji opinii publicznej w tej sprawie, to znaczy, że cierpi na daleko idący brak wyobraźni społecznej. To obniża jego wiarygodność, a zwykłych księży pogrąża. On odejdzie na emeryturę, będzie sobie spokojnie mieszkał, a zwykli księża, nie tylko z tej diecezji, będą przez długie lata mierzyli się ze skutkami skandalu, który wywołał. A to są głosy panów w habitach i sutannach. Ponadto działania ks. arcybiskupa zahaczają jeszcze o inny problem, o którym także tu wspominałam. Oto jednym z istotnych powodów popychających księży do kompulsywnego gromadzenia środków finansowych przez całe aktywne "zawodowo" życie, jest ich brak poczucia zabezpieczenia materialnego na starość. Jeśli nie chcą trafić do domu księży emerytów, to muszą uzbierać na coś własnego. I tu zaczyna się problem. To wymaga głębokiej wewnętrznej reformy finansów duchowieństwa. Powtórzę z mocą: głębokiej (uwaga!) wewnętrznej reformy. To nie jest moja opinia (z którą się zgadzam), ale opinia kapłana, "podwładnego" owego poznańskiego arcybiskupa. A przecież mógł za swoje apanaże, odkładane przez lata, jak to uczynił generał dywizji, biskup Leszek Głódź, wybudować sobie dom i zamieszkać w nim, jak każdy książę kościoła. Nie musicie się ze mną zgadzać. To tylko kilka moich refleksji o równości losu, także wśród ...polskich pasterzy i arcypasterzy. Przypominam, że w swoich felietonach poruszam trudne tematy, ale opisuję za to tylko te zdarzenia i fakty, które można znaleźć w oficjalnej przestrzeni medialnej- które układają się w pewien trend, który nazywam po swojemu i w takiej właśnie formie dzielę się jego opisem z Wami. Copyright @ Temida

Skarbie widać majętny. Działeczka, mieszkanko , dom , inwestycje. Może by mog się tal wykazać w mieście.

Kogo to interesuje? Piszcie coś co dotyczy mieszkańców lubania

WRESZCIE BOGATEGO BURMISZCZA MA LUBAN AA NIE BRAWO