Dlaczego tak lubimy gumę do żucia? Bo odświeża oddech, oczyszcza zęby, uspokaja, a owocowa pysznie smakuje. Pierwowzorem współczesnej gumy do żucia, jest żywica z kory drzewa gumowego Pistacia lentiscus, której do oczyszczania zębów i odświeżania oddechu używali starożytni mieszkańcy Grecji. Majowie żuli sok z drzewa Sapodilla, stosowany do dziś przy produkcji popularnej gumy. Indianie Ameryki Północnej, a po nich pierwsi osadnicy, używali soku ze świerka. W Ameryce nawyk ten rozszerzył się na białych osadników do tego stopnia, że w XVIII stuleciu ekstrakty gumy do żucia stały się przedmiotem handlu. Archeolodzy odkryli również w Finlandii grudkę brzozowej żywicy liczącą sobie pięć tysięcy lat, ze śladami zębów człowieka.
Współczesna guma do żucia zrobiona jest z masy gumowej, cukru pudru i syropu skrobiowego, substancji aromatycznych, smakowych i barwiących. Możemy kupić gumy miętowe, jabłkowe, truskawkowe, o smaku owoców tropikalnych. Również te odświerzające, które mają chronić zęby i dziąsła, jak i te do zabawy czyli balonowe. Do tych ostatnich dodawany jest np. lateks, po to by dmuchane balony były duże i wytrzymałe.
Guma do żucia, szczególnie ta zużyta, potrafi niestety przysporzyć też problemów. Wyrzucona na chodnik lub ulicę wczepi się w podłoże i ciężko ją usunąć. Podobnie z materiału czy...włosów. Chyba każdemu, choćby raz w życiu guma przykleiła się do włosów, co zazwyczaj kończy się ostrym cięciem. Żujcie gumę i dbajcie o swoje zęby, ale pamiętajcie by zawsze wyrzucać ją do kosza na śmieci, bo rozkłada się aż 5 lat!
Napisz komentarz
Komentarze