Szybka reakcja uratowała gospodarstwo przed ogniem

Czy prezes Instytutu Pamięci Narodowej , Polak, ponoć patriota, prowadzi w końcu własną kampanię wyborczą na terytorium USA , i za pomocą przedstawicieli administracji amerykańskiej (focie) na stanowisko prezydenta Stanów Zjednoczonych ? I finansuje to z podatków Polaków? Czy może (w co zaczynam powoli po jego wypowiedziach i prezentowanych fotografiach - wątpić) na prezydenta.... RP? Tak to jest, jak w skład sztabu wyborczego pana Karola Nawrockiego wchodzą nie zwykli obywatele, ale same tuzy partii zwanej Prawo i Sprawiedliwość. Czemu nie mamy (a właśnie może mamy takiego !) kandydata, który potrafi dojść do tego stanowiska nie w blasku innych "osobowości" (Trump , Skotarczak, Wielki Bu ), ale swoim dotychczasowym politycznym doświadczeniem, zdobytym wykształceniem, obyciem międzynarodowym, znajomością języków? Bez balastu "statku miłości" i wielotygodniowymi wyjazdami z sekretarką, na zagraniczne spotkania , jak donoszą udokumentowane materiały mediów ? Jak widać nie jest on , jak tu opisani bohaterowie reportażu, bezinteresownym człowiekiem. Przejął mieszkanie od osoby, którą się ponoć zaopiekował. I publicznie twierdził, że posiada tyko jedno, zapominając o tej kawalerce. Zbyt dużo cech jego charakteru (znajomości i pamięć) nie predysponuje go do przekazania mu przez nas odpowiedzialności za coś tak drogiego, jak państwo polskie.

Dobre cechy, jeszcze na szczęście tlące się w społeczeństwie przynoszą realny pożytek. Po pierwsze czujność. Po drugie solidarność sąsiedzka, zwykła przyjaźń. Prawie każdy czytając ten powyższy tekst przyzna, że przyjaciele naszych przyjaciół są (lub stają się) naszymi przyjaciółmi. Uratowany dobytek. To dobrze. Czy aby jednak zawsze, czy aby na pewno? Z niedawnej konferencji prezydenta Donalda Trumpa doleciały do mnie słowa , że Prezydent Stanów Zjednoczonych zdążył się zaprzyjaźnić z Владимир Владимирович Путин. Polski prezydent Andrzej Duda nazywa uparcie prezydenta Donalda Trumpa również swoim przyjacielem. I wzajemnie. Polegając na mądrości polskich przysłów wnioskuję, że przyjacielem Andrzeja Dudy ( a obserwując wizytę Karola Nawrockiego w USA) jest w sposób naturalny ów prezydent Federacji Rosyjskiej. Czy to samo czeka Nas z kandydatem na kolejnego prezydenta? To tylko logika, a jak wiele mówiąca.