Zdjęcia: ŁCR/eLuban.pl
Podziel się:
Oceń:
O godzinie 17:00 w centrum miasta zabrzmiały syreny alarmowe przypominające o "godzinie W". Przy obelisku upamiętniającym poległych za Ojczyznę zgromadzili się przedstawiciele władz miasta i powiatu: Zastępca Burmistrza Miasta Lubań Mateusz Zajdel i Starosta Powiatu Lubańskiego Walery Czarnecki, miejscy radni na czele z Przewodniczącym Rady Miasta Lubań Kamilem Glazerem, dyrektorzy miejskich jednostek, szkół, pracownicy Urzędu Miasta w Lubaniu, członkowie Stowarzyszenia Miłośników Górnych Łużyc w strojach nawiązujących do czasów Powstania Warszawskiego oraz mieszkańcy Lubania i okolic.
REKLAMA
Gdy alarm ucichł, Dyrektor Miejskiego Domu Kultury Bartosz Kuświk zaprosił zgromadzonych do wspólnego zaśpiewania hymnu Polski. Następnie delegacje złożyły kwiaty przy tablicy pamiątkowej poświęconej osobom, które oddały życie za Ojczyznę. Uczestnicy obchodów wysłuchali apelu Przewodniczącego Rady Miasta Lubań Kamila Glazera, który przybliżył historię Powstania Warszawskiego i przypomniał o ważnych wartościach w życiu każdego Polaka: patriotyzmie i poczuciu obowiązku wobec Ojczyzny.
Kolejnym punktem obchodów był koncert Dempseya, który odbył się w parku przy Wieży Brackiej. Dempsy to polski raper dumny z bycia Polakiem. W swoich utworach nawiązuje do ważnych wydarzeń historycznych i dba o to, aby pamięć o Ojczyźnie nie zginęła.
O 18:30 w kościele p.w. św. Jadwigi Śląskiej odbyła się uroczysta msza w intencji poległych za Polskę.
Wstyd patrzeć kto reprezentuje powiat.
Jakie władzde takie uroczystości. Kto wymyślił tego pseudo rapera?
Oczywiste a maseczki to już nie poczeba stosować
A gdzie poczty sztandarowe, młodzież, harcerze, służby mundurowe? Spójrzmy na inne miasta jak powinno organizować się takie wydarzenia. Wstyd i hańba
No nieprzebrane rzesze luda się zebrały - tłum gęstniał z minuty na minutę. Rokrocznie ten teatr gromadzi coraz więcej uczestników. Szkoda że nie załatwiono udziału kompanii honorowej - przynajmniej po salwach na "wiwat" - dzieci zbiegły by się pozbierać łuski.
Żałość i mizeria! Takie są efekty gloryfikowania narodowych niepowodzeń czyli klęsk a przy tym nieodpowiedzialnych decyzji.
To nie teatr tylko żałosny kabaret. Groteska! Profanacja tego wydarzenia.