Misterium Męki Pańskiej ulicami miasta

Ogólnie masz rację - w końcu materiał budowlany tych czy "tamtych" świątyń, ołtarzy, chrzcielnic etc był mocno ograniczony w asortymencie i jeszcze mocniej - w dostępności, a każdy balwanotwórca i bałwochwalca rzymskokatolickich nie wykluczając budował z czego mial, i adaptowal po poprzednikach co solidniejszym mu się wydawało. W końcu najważniejszym było nie komu docelowo się coś budowało ale "imię jakiego Ojca" kropidło śmigało... Z jednym tylko przesadziłeś, i się zagalopowałeś, cyt.:"Katolicyzm to nie jest islam, że jak ty nie chcesz przyjąć mojej wiary to ja cię skrócę o głowę albo żywcem spalę. Ogniem i mieczem to próbowali nawracać Inków hiszpańscy konkwistadorzy i dawało to raczej marne efekty." - a kim owi "konkwistadorzy" niby byli? "W imię kogo" i czego (ojca świętego, króla/cesarza jemu poddanego i krzyża świętego) oni-świniopasowie Starego i bezwzględni mordercy i grabieżcy skarbów Nowego Świata brali w posiadanie całe nowe Ziemi połacie"? Kogo masowo rozstrzeliwali, ścinali, palili w "wołach miedzianych" i na stosach - oni i im towarzyszący, o ich zbrojne ramiona wsparci Ojcowie-Inkwizytorzy Nieomylnego Kościoła??!

Myślałem że niektóre oczywiste głupoty nie wymagają komentarza ale jednak się myliłem. Co do tej "nienawiści" wobec rodziców to Jezus niejeden raz przypominał nam o naszych obowiązkach względem rodziców. Zapytany przez bogatego młodzieńca, jakie przykazania trzeba zachować, żeby osiągnąć życie wieczne, wymienił zarówno przykazanie "Czcij ojca i matkę", jak "Miłuj bliźniego swego jak siebie samego" (Mt 19,19). Wcześniej bardzo ostro upomniał faryzeuszów, że pod pozorem ofiary na cele religijne pozbawiają swoich starych rodziców należnego im wsparcia (Mt 15,3-6). Nie tylko jednak Ewangelie, ale całe Pismo Święte – zarówno Stary Testament (Wj 20,12; Kpł 19,3; Pwt 5,16; Tob 4,3n; Syr 3,2-16), jak i Listy Apostolskie (Ef 6,1-3; Kol 3,30) – zgodnie podkreślają znaczenie przykazania "Czcij ojca i matkę". Otóż jedna z pierwszych zasad metodologicznych odczytywania Pisma Świętego głosi, że poszczególne teksty biblijne należy interpretować w kontekście całego Pisma Świętego, a nie pojedynczych zdań wyrwanych z kontekstu. Mieć w nienawiści siebie samego to znaczy mieć w nienawiści i chcieć z siebie usunąć to wszystko, co we mnie jest niezgodne z Bogiem; to wszystko, co sprawia, że ani samego siebie prawdziwie nie kocham, ani nie umiem jeszcze kochać w pełni prawdziwie moich najbliższych. Jak to nieraz mówili Ojcowie Kościoła: "Czy ty naprawdę kochasz swoje rodzone dzieci, jeśli nie umiesz prawdziwie kochać samego siebie?". Analogicznie, mieć w nienawiści ojca i matkę, męża i żonę, syna i córkę, w ustach Chrystusa znaczy: Staraj się najbliższe ci osoby kochać w taki sposób, żeby to was wszystkich przybliżało do Boga. Zobaczmy to na konkretnych przykładach. Matka Machabejska miała w takiej błogosławionej nienawiści swoich synów, kiedy dodawała im sił, ażeby wybrali raczej śmierć męczeńską niż apostazję (2 Mch 7,20-29). Z kolei Perpetua, młoda chrześcijanka kartagińska z początku III wieku, wolała bezsilnie patrzeć, jak jej niewierzący ojciec odchodzi od zmysłów na myśl, że jego córka zostanie skazana na śmierć, niż ratować życie i pocieszyć ojca poprzez zaparcie się Chrystusa. Mieć w błogosławionej nienawiści swoich rodziców lub swoje rodzone dzieci oznacza, żeby nie aprobować ich grzechu, żeby nie świadczyć fałszywie na ich korzyść przed sądem, żeby nie szukać ich dobra, jeżeli wiąże się to z cudzą krzywdą, żeby nie poddać się aborcji, nawet jeżeli żąda tego rodzona matka. Słowem, Jezus wzywa nas do takiej "nienawiści", która wybiera miłość prawdziwą przeciw miłości krótkowzrocznej. Już kumasz czaczę? Natomiast jeżeli chodzi o Zwiastowanie i Niepokalane Poczęcie to Bóg wybrał Maryję, aby stała się Matką Odkupiciela rodzaju ludzkiego, błogosławioną mię­dzy niewiastami, z powodu Jej wiary; jest błogosławiona, ponieważ uwierzyła, że u Boga nie ma nic niemożliwego. Szukając, którędy by mógł do nas wejść, Bóg znalazł Jej otwarte serce. A kiedy chce przemówić do nas, do każdego z nas - choćby w tym nadchodzącym czasie Wielkiej Nocy - Bóg być może szu­ka właśnie owego Maryjnego punktu w naszym życiu. Być może nie interesuje Go, jak bardzo jesteśmy pobożni, moralni, sprytni, ascetyczni i zdyscyplinowani - chce raczej wiedzieć, jak bardzo jesteśmy otwarci, otwarci na Jego Słowo i Jego wolę. Otwartość ta jest prawdopodobnie "Archimedesowym punktem oparcia", który trzeba odnaleźć, aby rzeczy w nas i wokół nas ruszyły w końcu ku dobremu. Brama, przez którą wchodzi Bóg, jest bramą Maryjnego FIAT, "stań się" - "Niech mi się stanie według Słowa Twego!". U począt­ków dzieła stworzenia znajduje się Boże FIAT-Niech się stanie! Niech się stanie światłość! Niech się stanie ziemia! Niech się staną słońce i gwiazdy! To mocne Boże słowo wyraża Jego władczą i stwórczą potęgę, powołuje rzeczy z niebytu do bytu - tak było na począt­ku. Potem, gdy Bóg rozpoczyna swoje drugie dzieło, dzieło naszego odkupienia, przez które dziełu stworzenia dopiero nadaje ostateczną głębię i sens, również na początku stoi FIAT - będące ludzką odpo­wiedzią na Boże wezwanie. Słowo wiary Maryi: "Fiat mihi secundum verbum Tuum" - "Niech mi się stanie według słowa Twego". Owo "stań się" wypowiada Maryja całym swoim jestestwem. Owszem, także prorocy przyjmowali Boże słowo - jednak Ma­ryja przyjmuje je, by tak rzec, w sposób bardziej egzystencjalny, bardziej intymny, do swego serca i do swego łona. Wie, że natych­miast znajdzie się w niezwykle ryzykownej sytuacji, gdyż zwrócą się na nią oczy całego Nazaretu. Nazaret nie jest tylko jakimś mi­łym, idyllicznym miasteczkiem, Nazaret jest pełen tych samych podejrzliwych ludzi, którzy potem wypędzą Jej syna. To oni będą na Nią patrzeć: "Co się z nią dzieje? Skąd to dziecko? Kto się za tym kryje?". A Maryja gotowa jest to wszystko przyjąć i zaryzyko­wać, oddaje się całkowicie Bogu do dyspozycji.

Odpowiadasz na własny post a przede wszystkim uczestniczysz jako bierny widz w inscenizacji ze z góry założonymi przez siebie krytycznymi tezami - gratuluję, wskoczyłeś na wyższy level: +1000 do hipokryzji ale za to -500 do netykiety. Nikt nie poczęstował cię miodem czy winem? Biedny miś, to trzeba było lepiej zamiast się nudzić na inscenizacji wpaść pod dęba (lub po Sarmackie do biedronki) - tam mógłbyś się otumanić jakimś ulubionym alkoholem i przy okazji zatopić w nim smutki swojego pustego, umiejącego tylko pluć jadem dookoła żywota . A może jeszcze oczekiwałeś że na koniec odbędzie się tradycyjna grochówka, tudzież grill, że o ognisku nie wspomnę? Ale muszę cię rozczarować - Misterium Męki Pańskiej to nie jest (a przynajmniej nie powinien być) wiec przedwyborczy czy dożynki, tylko powód do refleksji i zadumy w naszym zabieganym życiu. A ty z tego wszystkiego zapamiętałeś tylko długie włosy Jezusa, krzyż zamiast belki i brak Judasza. Musisz wiedzieć że oprócz Pisma Świętego źródłem wiedzy o Jezusie, Maryi, czy świętych jest jeszcze coś takiego jak Tradycja - zarówno pisemna jak i ustna a także objawienia. Widziałeś wizerunek na Całunie? Powiedz mi jakiej długości włosy ma osoba na nim przedstawiona? A obraz namalowany przez s. Faustynę Kowalską "Jezu ufam Tobie" widziałeś? Jakie włosy ma tam Chrystus? Poza tym Biblia nie opisuje dokładnego wyglądu, więc każdy może sobie Go wyobrazić inaczej, a przecież nie to jest najważniejsze.W naszych czasach mocno zmieniły się akcenty. Pewnie dzięki nowoczesnej technice komunikacji chcemy od razu widzieć, jak ktoś wygląda i mocno koncentrujemy się na ludzkiej sylwetce. Jestem przekonany, że Apostołowie i ich uczniowie, zachwyceni Boskością swojego Mistrza, nie widzieli nawet takiej potrzeby, aby skupić się na Jego wyglądzie zewnętrznym. Ich priorytetowym zadaniem było przekazać wiernie Jego naukę o zbawieniu, o królestwie Bożym. Dla mnie jest to też jeszcze jeden mały dowód na Boskość Jezusa. Wierzę, że Jezus tak bardzo pragnie być obrazem swojego Ojca, że nie chce nikogo koncentrować na sobie. Jeżeli chodzi o rolę Judasza Iskarioty jako ofiary własnej chciwości a nie przeznaczenia to świetnie ją opisuje w swojej książce bł. Katarzyna Emmerich - http://www.pch24.pl/Mobile/... Co do krzyża to jestem w stanie zgodzić się z tobą że Chrystus mógł nieść pojedyńczą belkę, ale równie dobrze mógł to być cały krzyż, ponieważ greckie słowo "stauros" użyte w oryginalnym greckim przekładzie oznacza zarówno pal (pojedyncza belkę) jak i dwie skrzyżowane belki. Nawet to, że od słowa stauros pochodzą greckie wyrazy diastaurose i staurodromi, co oznacza „skrzyżowanie” (np. dróg), świadczy o tym, że stauros mógł składać się z kilku elementów. Podejrzewam że słowa krzyż użyto specjalnie po to, żeby nie dawać pola do nadużyć np. świadkom Jehowy którzy interpretują tą belkę jako rzekomy pal męki.