Komunikat

Każdego roku z powodu zatrucia tlenkiem węgla, potocznie zwanego czadem, ginie kilkadziesiąt osób. Bardzo często nie ma to związku z powstaniem pożaru, a wynika jedynie z niewłaściwej eksploatacji budynku i znajdujących się w nich urządzeń instalacji grzewczych.

Tlenek węgla powstaje podczas procesu niepełnego spalania materiałów palnych, w tym paliw, które występują przy niedostatku tlenu w otaczającej atmosferze. Niebezpieczeństwo zaczadzenia wynika z faktu, że tlenek węgla:

• jest gazem niewyczuwalnym zmysłami człowieka (bezwonny, bezbarwny i pozbawiony smaku)
• blokuje dostęp tlenu do organizmu, poprzez zajmowanie jego miejsca w czerwonych ciałkach krwi, powodując przy długotrwałym narażeniu (w większych dawkach) śmierć przez uduszenie.

Głównym źródłem zatruć w budynkach mieszkalnych jest niesprawność przewodów kominowych: wentylacyjnych, spalinowych i dymowych.

Wadliwe działanie wspomnianych przewodów może wynikać z :

• ich nieszczelności,
• braku konserwacji w tym czyszczenia,
• wad konstrukcyjnych,
• niedostosowania istniejącego systemu wentylacji do standardów szczelności stosowanych okien i drzwi, w związku z wymianą starych okien i drzwi na nowe,

Powyższe może prowadzić do niedrożności przewodów, braku ciągu, a nawet do powstania zjawiska ciągu wstecznego, polegającego na tym, że dym zamiast wydostawać się przewodem kominowym na zewnątrz, cofa się  do pomieszczenia.

W celu uniknięcia zaczadzenia należy:

• przeprowadzać kontrole techniczne, w tym sprawdzenie szczelności przewodów kominowych, ich systematyczne czyszczenie oraz sprawdzanie występowania dostatecznego ciągu powietrza,
• użytkować sprawne techniczne urządzenia, w których odbywa się proces spalania, zgodnie  z instrukcją producenta,
• stosować urządzenia posiadające stosowne dopuszczenia w zakresie wprowadzenia do obrotu; w sytuacjach wątpliwych należy żądać okazania wystawionej przez producenta lub importera urządzenia tzw. deklaracji zgodności, tj. dokumentu zawierającego informacje             o specyfikacji technicznej oraz przeznaczeniu i zakresie stosowania danego urządzenia,
• nie zaklejać i nie zasłaniać w inny sposób kratek wentylacyjnych,
• w przypadku wymiany okien na nowe, sprawdzić poprawność działania wentylacji, ponieważ nowe okna są najczęściej  o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej stosowanych w budynku i mogą pogarszać wentylację,
• systematycznie sprawdzać ciąg powietrza, np. poprzez przykładanie kartki papieru do otworu bądź kratki wentylacyjnej; jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć do wyżej wspomnianego otworu lub kratki,
• często wietrzyć pomieszczenie, w których odbywa się proces spalania (kuchnie, łazienki wyposażone w termy gazowe), a najlepiej zapewnić, nawet niewielkie, rozszczelnianie okien,
• nie bagatelizować objawów duszności, bólów i zawrotów głowy, nudności wymiotów, oszołomienia, osłabienia, przyspieszenia czynności serca i oddychania, gdyż mogą być sygnałem, że ulegamy  zatruciu czadem; w takiej sytuacji należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie, w któym się znajdujemy i zasięgnąć porady lekarskiej.

W trosce o własne bezpieczeństwo, warto rozważyć zamontowanie w domu czujek dymu i gazu. Koszt zamontowania takich czujek jest niewspółmiernie niski do korzyści, jakie daje zastosowanie tego typu urządzeń (łącznie z uratowaniem najwyższej wartości, jaką jest nasze życie). 

1. Ustawa Prawo budowlane (Dz.U.2013.1409 -j.t. z późn. zm ) w art. 62 ust. 1 pkt 1c zobowiązuje właścicieli i zarządców budynków mieszkalnych i domów jednorodzinnych do okresowej kontroli co najmniej raz w roku stanu technicznego instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych), a także kontroli (rocznych i pięcioletnich) dotyczących sprawdzenia stanu technicznego i przydatności do użytkowania obiektu budowlanego.

2. Ustawa o własności lokali z 24 czerwca1994r., (Dz. U. 2015.1892 j.t. z późn. zm.) w art.  3 pkt 2 określa, że nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz część budynku  i urządzenia które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali co oznacza, że zarówno wszystkie przewody kominowe są częścią wspólną a także elementy konstrukcyjne obiektu (ściany, stropy, klatki schodowe, więźba dachowa i jej pokrycie itp.) i obowiązek utrzymania ich w należytym stanie technicznym spoczywa na wszystkich współwłaścicielach obiektu.

3. W Rozporządzeniu Ministra Infrasruktury dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie w § 157 ust. 6 istnieje zapis, iż zabrania się stosowania w jednym budynku gazu płynnego i gazu z sieci gazowej. 

4. W Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 7 czerwca 2010r., w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109 poz. 719), § 34 stanowi, że w obiektach lub ich częściach w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych w okresach ich użytkowania: 

• od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych - co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej,
• od palenisk opalanych paliwem stałym niewymienionych w pkt 1 – co najmniej raz na 3 miesiące,
• od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej raz na 6 miesięcy,

W obiektach lub ich częściach, o których mowa w ust. 1, usuwa sie zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych. Powyższe czynności  wykonują osoby posiadające kwalifikacje kominiarskie.

PAMIĘTAJMY!

Od stosowania się do powyższych rad może zależeć nasze zdrowie i życie naszych bliskich. A wystarczy jedynie odrobina przezorności