Dzień Rodzicielstwa Zastępczego

Pierdolec świętowania w tym naszym kraju jest zadziwiający. Nie ma dnia w kalendarzu bez "dnia" kogoś lub czegoś. jak nie szamani katoliccy panują nad gawiedzią kalendarzem liturgicznym to inne organizacje, fundacje pożytku publicznego tak krajowe jak i zagraniczne wypełniają kalendarz swoimi patronatami.Jak może być problemem w katolickim (99,99999999%) kraju, gdzie złotouste szamaństwo i tak zwani obrońcy życia głosi od wieków ewangelicznie urbi et orbi miłość bliźniego swego - zwracaniu uwagi społeczeństwa na potrzebę poprawy losu dzieci odrzuconych i osamotnionych? Kto i z jakich powodów odrzuca dzieci narodzone, skoro szał opanował środowiska kościelne w dziedzinie ochrony zygoty zwanej życiem dopiero co poczętym?O sakralna obłudo! O katolicka hipokryzjo!Prawdziwy stosunek Kościoła katolickiego do życia poczętego i kobiet zawarty jest w„mądrościach” ojców Kościoła i jego „uczonych”. Św. Tomasz z Akwinu - chyba Duchem Świętym natchniony i oświecony - zdefiniował życie poczęte: „Zarodek męski staje się człowiekiem po 40 dniach, żeński po 80. Dziewczynki powstają z uszkodzonego nasienia lub też w następstwie wilgotnych wiatrów”. Ten pogląd obowiązywał w doktrynie Kościoła,dopóki było mu to wygodne i dopóki nauka nie zaczęła tych „mądrości” ośmieszać.Po oświeceniu nie można już było bezkarnie mordować ludzi, a Kościół nie możeżyć bez wroga. Wygodnym wrogiem stali się więc obrońcy wolności, a hasłem (oironio!) „obrona życia”. Encyklopedia katolicka na str. 501 (t. IV) podaje definicję dziecka: „Dzieckiem jest człowiek w okresie od urodzenia do pierwszych lat dojrzewania (0-12 lat). To skąd się „narodził” termin „dzieci nienarodzone"?Około 10 tys. Polek (katoliczek) dokonało w Wielkiej Brytanii aborcji w 2007 r. na koszt brytyjskiej publicznej służby zdrowia, co kosztowało brytyjskiego podatnika ok. 10 mln funtów – podał swego czasu dziennik ,,The Sun'. Autorzy publikacji powoływali się narzeczniczkę polskiej Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny. Według gazety, Polki-katoliczki (?) zainteresowane przerwaniem ciąży zatrudniają się czasowo w Wielkiej Brytanii w celu uzyskania numeru ubezpieczenia socjalnego (tzw. NIN), a następnie udają się do lekarza po skierowanie na zabieg. Wielka Brytania ma liberalne ustawodawstwo aborcyjne dopuszczające przerwanie ciąży do 24 tygodnia, bo u nich dopiero po tym okresie w płód wstępuje dusza.Na turystykę aborcyjną prócz Polek-katoliczek decydują się także ultra-katoliczki z Irlandii.O sakralna obłudo! O świętobliwa hipokryzjo!