Historia herbaty
Początki herbaty są ściśle związane z Chinami. „Księga Herbaty” autorstwa Lu Yu to pierwsze dzieło literackie całkowicie poświęcone zagadnieniom związanym z historią i uprawą liści. Już w tak odległych czasach istnieli koneserzy tego niezwykłego smaku i aromatu. Dopiero w X w. n.e. krzew herbaciany dostarczono poza teren Chin - uprawę rozpoczęto w Japonii. Mimo że w obu krajach ceremonia parzenia herbaty zajmuje tak samo ważne miejsce, to dzieli je odmienne podejście filozoficzne. Następne stulecia spowodowały, że napój rozprzestrzenił się na pobliskich terenach, jednak cały proces przygotowania naparu nie urósł już do takiej rangi jak w poprzednich krajach. Do dzisiaj Chiny są jednym z największych producentów herbaty.
Herbata po raz pierwszy w Europie
Podbój Syberii i kontakty dyplomatyczne Rosjan z Chinami zaowocowały poznaniem herbaty poza Azją. Na początku XVI wieku została przywieziona do Holandii. Za sprawą kupca do Anglii trafiła w 1658 roku. Oba kraje zajęły się importem tego produktu, a ich głównym i jedynym producentem były Chiny. Wraz z uruchomieniem Kanału Sueskiego transport stał się szybszy i łatwiejszy. Zaczęto poszukiwać nowych terenów pod uprawę. W połowie XIX wieku Brytyjczycy odkryli dziko rosnące krzewy w Asamie. Plantacje rozwinęły się na taką skalę, że aktualnie jest ona uprawiana w ponad 30 krajach. Głównie w Azji – m.in. Indie, Chiny, Japonia, Sri Lanka, Indonezja, Tajwan.
Herbata w Polsce
Po raz pierwszy do Polski dotarła w 1664 roku z Francji, jednak zwyczaj picia herbaty stał się popularny dopiero w XVIII wieku. Przyczyniły się do tego stosunki handlowe z Anglią. Niestety wysoka cena pozwalała tylko wybranym na korzystanie z walorów smakowych i zdrowotnych tego napoju. Następne stulecia sprawiły, że nawyk picia herbaty zakorzenił się na dobre w naszej kulturze.
Przy współpracy z https://www.czasnaherbate.net/.
