Czujka czadu zainstalowana była w łazience, gdzie pracował gazowy podgrzewacz wody. Gdy właścicielka mieszkania wróciła do domu usłyszała, że urządzenie sygnalizuje obecność tlenku węgla. Kobieta natychmiast otworzyła okna i wezwała na miejsce strażaków. Gdy ratownicy dotarli na miejsce ich urządzenie pomiarowe wykazało już 50 ppm.
Czujki tlenku węgla są ustawiane zgodnie z normą europejską, tak aby alarm był wyzwalany w zależności od stężenia gazu i okresu jego występowania. Alarm uaktywnia się, gdy poziom stężenia CO narasta w czasie do niebezpiecznych poziomów lub wymagane jest natychmiastowe działanie. Natomiast unikane są fałszywe alarmy związane z tymczasowymi niskimi stężeniami CO, związane np. z zapaleniem papierosa.
Detektor tlenku węgla powinien uaktywnić się jeśli wykryje określone stężenie gazu w określonym przedziale czasu zgodnie z poniższym opisem:
50 ppm: Alarm w ciągu 60–90 minut
100 ppm: Alarm w ciągu 10–40 minut
300 ppm: Alarm w ciągu 3 minut
OBJAWY ZATRUCIA TLENKIEM WĘGLA.
Stężenie: Oznaki i objawy
~ 100 ppm Lekki ból głowy, wypieki (nieokreślony czas narażenia)
200–300 ppm Ból głowy (czas narażenia 5–6 godz.)
400–600 ppm Silny ból głowy, osłabienie, zawroty głowy, nudności, wymioty (czas narażenia 4–5 godz.)
1,100–1,500 ppm Przyspieszone tętno i oddech, omdlenie (zasłabnięcie), śpiączka, przerywane ataki drgawek (czas narażenia 4–5 godz.)
5,000–10,000 ppm Słabe tętno, płytki oddech/zatrzymanie oddychania, śmierć (czas narażenia 1–2 minuty)
Źródło: Brytyjska Agencja Ochrony Zdrowia (HPA), Kompendium zagrożeń chemicznych, Tlenek węgla, Wersja 3, 2011
Napisz komentarz
Komentarze